ಮನುಜ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿ

ಬದುಕೊಂದು ಮೂರು
ದಿನಗಳ ಸಂತೆ !
ಅಲ್ಲಿರುವುದು ಕಷ್ಟ
ಸುಖಗಳ ಚಿಂತೆ !!

ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆಯಲಿ
ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಪರದಾಟ !
ಭಾರಿ ಮಳೆಯಲಿ ನೆರೆಗೆ
ತತ್ತರಿಸಿ ಅರಚಾಟ. !!

ಮಿತಿ ಮೀರಿದಾಗ
ಮನುಜನ ವಿಕೃತಿಯು !
ಮುನಿಯುವುದು
ಸುಂದರ ಪ್ರಕೃತಿಯು !!

ಬದುಕೊಂದು ಮೂರು
ದಿನಗಳ ಸಂತೆ !
ಅಲ್ಲಿರುವುದು ಕಷ್ಟ
ಸುಖಗಳ ಚಿಂತೆ !!

ತಪ್ಪೆಸಗಿಲ್ಲದ ಮೂಗ
ಪ್ರಾಣೆಗಳು, !
ತೆಪ್ಪಗೆ ಬದುಕುತಿಹ
ಕಾಡು ಜೀವಿಗಳು, !!

ಪ್ರಕೃತಿ ನೇಸರನ ಮಧ್ಯೆ
ಸಂಘರ್ಷವೊ ವಿರಸವೊ !
ಇಳೆಗೆ, ಮುಗಿಲ ಮೋಡದ
ಬಿರುಸಾದ ಸ್ಪರ್ಶವೊ !!

ಬದುಕೊಂದು ಮೂರು
ದಿನಗಳ ಸಂತೆ !
ಅಲ್ಲಿರುವುದು ಕಷ್ಟ
ಸುಖಗಳ ಚಿಂತೆ !!

ನದಿ, ಕೆರೆ, ತೊರೆಗಳ
ಅಕ್ರಮಿಸದಿರು ಮನುಜ !
ಮತ್ತೆ ನೆರೆ ಬಂದಾಗ
ಅತಂತ್ರವಾಗುವುದು ಸಹಜ !!

ಭಾರಿ ಯಂತ್ರಗಳ
ಅತಿಯಾಗಿ ಬಳಸದಿರು !
ಜೀವನದ ನೆಮ್ಮದಿಯ
ಹಾಳು ಮಾಡದಿರು !!

ಬದುಕೊಂದು ಮೂರು
ದಿನಗಳ ಸಂತೆ !
ಅಲ್ಲಿರುವುದು ಕಷ್ಟ
ಸುಖಗಳ ಚಿಂತೆ !!

✍️ ಎನ್. ಮಿಥುನ್ ಜೈನ್

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು

ಬಾಳು ಮತ್ತು ಗೋಳು

ಸಾತ್ವಿಕ ಜೀವನದ ದಾರಿಯಲಿ ನಡೆಯಲಾರದೆ ಎಡವಿದವನು ಅಲೆಮಾರಿಯೋ...! ಹಣೆಬರಹವನು ಗೀಚಿಬಿಟ್ಟ ಭಗವಂತನು ಏನನ್ನೂ ಅರಿಯದ ಸೋಮಾರಿಯೋ....! ಜನಮ ನೀಡಿ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿ, ಸನ್ಮಾರ್ಗದಲಿ ನಡೆಯಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದವರಿಗೆ ಅಭಾರಿಯೋ.! ಮೌನವಾಗಿದ್ದು, ಜೀವಚ್ಛವದಂತಿರುವ, ಮುಗ್ದ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯ ಸವಾರಿಯೋ...! ಅಂಬೆಗಾಲಲಿ ಕಲಿತು, ದಾಪುಗಾಲಲಿ ನಡೆದು , ಕೋಲೂರಿ ನಡೆವ ತನಕ, ಬಾಳೆಂಬುದು ರಹದಾರಿಯೋ...! -ಮಿಥುನ್ ಜೈನ್

ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಸರಳತೆ ಸೌಹಾರ್ದತೆ - ಮನುಜ ಕುಲಂ ತಾನೊಂದೆ ವಲಂ

ಮನುಜ ಕುಲಂ ತಾನೊಂದೆ ವಲಂ (ಸರಳ ಸೌಹಾರ್ದತೆ) ಧರ್ಮಗಳೆಲ್ಲವು ಒಳಿತನು ನೆನೆದರೆ ಜನಗಳ ಮದ್ಯೆ ದ್ವೇಷವೇಕೆ ! ? ಕರ್ಮ ಕಾಯಕವ ಮನವ ಬಯಸಿದರೆ ಪರರದು ಎಂಬ ಹಂಗೇಕೆ ! ? !ಪ! ಮಂದಿಯ ಮದ್ಯೆ ಮುನಿಸಿರದಿದ್ದರೆ ಜಾತಿ ಜಾತಿ ನಡು ಬಿರುಕೇಕೆ ! ? ಒಂದಾಗಿದ್ದರೆ, ಎಲ್ಲಾ ಪಂಗಡಗಳು. ಏಕಿದೆ ನಡು ನಡು ಗೋಡೆಗಳು ! ಪ! ಸಾರಿದರಲ್ಲವೇ ಕವಿ ಕುವೆಂಪು. ವಿಶ್ವ ಮಾನವತೆಯ ಕಂಪು. ! ಒಂದೇ,,ಜಾತಿ ಮತ, ದೇವರು ಎಂದರು. ಗುರು ಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣರು. ! ಪ! ಇದ ಅರಿತರೆ ಬದುಕಿನ ಮಾರ್ಗ. ಬಾಳೊಂದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಸ್ವರ್ಗ. ! ಆದಿಕವಿ ಪಂಪನ ಕನ್ನಡ ಹೊನ್ನುಡಿ ಅಚಲ. ಮನುಜ ಕುಲ, ತಾನೊಂದೆ ವಲ !ಪ! ✍️ಎನ್. ಮಿಥುನ್ ಜೈನ್

ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಅಮಾಯಕ ನೈಜ ಕಥೆ ( ಸಂಚಿಕೆ-೧೦)

ಶಾಂತಿರಾಜನನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದ ಗೋಣಿ ಚೀಲವನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ನೋಡಿದಾಗ.. ಆ ದೃಶ್ಯ ನೋಡಿದ ಮನೆ ಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಗಾಬರಿಗೊಂಡರು ಕೆಲವರು ಭಯದಿಂದ ಕಿರುಚಾಡಿದರು. ಶಾಂತಿರಾಜನ ದೇಹ ಮರುಗಟ್ಟಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಕೈ ಕಾಲುಗಳು ಜಡ್ಡುಗಟ್ಟಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ನರಕವೇದನೆಯನ್ನು ತಡೆಯಲಾರದೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಮಲ ಮೂತ್ರ ವಿಸರ್ಜನೆ ಆಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಮಿಸುಕಾಟ ಇಲ್ಲ, ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು, ಮೂಗಿನ ಬಳಿ ಕೈ ಹಿಡಿದರು, ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮೂರ್ಛೆ ಹೋಗಿ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಪ್ರಾಣ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಮುಖಕ್ಕೆ ನೀರು ಚಿಮುಕಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಕಮಲಕ್ಕ ನಡೆದ ಘಟನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ತನ್ನ ಕರುಳ ಕುಡಿಯ ಪ್ರಾಣ ವೇದನೆಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಕಮಲಕ್ಕನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮರುದೇವಿಯವರು ಕೋಪ ಮತ್ತು ದುಃಖ್ಖದಿಂದ ಕುದಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕಮಲಕ್ಕ ಮತ್ತೆ ಆ ದುಃಖ್ಖದ ಕಥೆ ಯನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. ಪುಂಡ ಯುವಕರ ಅಹಂಕಾರವೆಲ್ಲ ಇಳಿದುಹೋಗಿದೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆವತು ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ ತಾವು ಮಾಡಿದ ಮಹಾ ಅಪರಾಧದ ಅರಿವಾಗಿ, ಬಹಳವಾಗಿ ನೊಂದು ಕೊಂಡರು. ಕೊನೆಗೆ ಯುವಕರೆಲ್ಲ ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ಹೇಗಾದರು ಮಾಡಿ ಶಾಂತಿರಾಜನನ್ನು ಬದುಕಿಸ ಬೇಕು. ಕೂಡಲೇ, ಯುವಕರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ 'ಶಾಂತಿ'ಯನ್ನು ಭಾವಿ ಕಟ್ಟೆಯ ಬಳಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ ತಲೆಗೆ ಕೊಡಪಾನದಿಂದ ನೀರ...

ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

• Ontinavika

ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಅನ್ನು ಹುಡುಕಿ